caixadepandora: 2011

sábado, 29 de octubre de 2011

T. Roszak: Caixa de Pandora, litografía

PINTADAS

1. eu non son boa....nin bonita...nin barata...son unha persoa!

2. multitude: ti+eu+o correo

3. mondadeus: mondadentes para os que non teñen dentes.

4. nadando vou, vouandando

5. as balas de odio son gomas de nata
contra o meu peito de aceiro
estupendas para un pulido perfecto.

6. fornique?

fornicando!
como
onde
quen
para?

7. occique?
occimerda!

8. euroescoria

9. Ter un pan e un pano
é ter un par de pámpanos.

10. A poesía morreu e a culpa é toda miña.

11. O espírito santo empreñou. deus nos colla confesados!

12. Ofértase brazo de obra barato.

13. Alúganse ovos de ollo frixido con pestanas queimadas.

14. Isto está atarzanándose e Jane sen aparecer!

15. Teño saúde de ti, meu ben, teño saúde de ti.

16. Sempre hai un can para un óso.

17. Non hai caraveis abondos para tanto puticlú.

18. Vivo voando preñada de ingravidez.

domingo, 25 de septiembre de 2011

PERIGO!!!!!!!!

esperto sobresaltada pola noticia radiada nunha emisora pirata

a pantera negra fuxiu do zoo!!!!!

anda solta pola cidade!!!!!!!

pode estar acazapada en calquera sombra...disposta para atacar!!!!!!!!!

a noticia queda interrompida por unha pequena pausa publicitaria

A hora de comer

É cando se ten fame

Benvidos á carnicería!!!!!!

saio ao balcón tentando adiviñar onde pode andar esa sombra felina

non podo ver nada alén dun enorme cartel publicitario que reza:

PESO PESADO

O que non deixa de insistir

Ata pesarche na alma

Ata converterse no branco

Dos teus pesadelos

glub!

domingo, 4 de septiembre de 2011

POESOÑOS

Poema soñado

As súas meixelas son como ás de bolboreta e a súa clara poeira
queda na palma das miñas mans.
Os seus dedos son coma frautas e a súa pel coma o revestimento
de nácara no seo da madreperla.
Só un astrólogo de gorro en punta podería agoirar
nas súas entrañas que están ateigadas de estrelas:
Envolto en nubes chameantes de poeira lampexante e
en ondeantes farrapos de tea brilla o corpo amorfo e
incompleto, baixo a venda imprecisa do soño.

Coma nenos

O reloxo das dúas no estanque durmido e a roda do
muíño abre o seu ollo.
A lúa repenica con culleriñas de prata roubadas
na campá afundida.
Vestidos con camisolas de bolboreta gabeamos polos talos
do ar ata a cama con dosel con colcha de nubes.
No xardín do amor alá na terra dormen paxariños con flores.
A ra-pomba esperta con ás debaixo da mansa
mapoula de onte.
Alá abaixo no xardín do amor os que se unen non tardan en seren aniquilados.
E nada pode mudar no feliz conto do soño.
Sei que vivo da túa boca cos teus peitos na miña man como pombas.
Sei que ningún de nós os dous espertará do outro.

GUNNAR EKELÖF: Non serviam. Antoloxía poética

lunes, 1 de agosto de 2011

Cinco Poemas Concretos

"Cinco" (de José Lino Grunewald, 1964)

"Velocidade" (de Ronald Azeredo, 1957)

"Cidade" (de Augusto de Campos, 1963)

"Pêndulo" (de E.M. de Melo e Castro, 1961/62)

"O Organismo" (de Décio Pignatari, 1960). Direção: Christian Caselli.