Ipresionante traballo sobre esta poeta torturada ata o extremo do suicidio. A súa agonía foi prolongada e lenta e a súa dor debeu ser inmensa. Agora entendo algo da misteriosa condesa de Cortázar. Hai algo nesta personaxe histórica que Pizarnik traslada a si mesma. Cantas claves quedarán aínda por descifrar na obra de ambos? Como non houbo ninguén capaz de entrar no labirinto da súa soidade? A intensidade da percepción poética parece que fai mal combinado coa farmacopea. Pizarnik, Janis Joplin, Hendrix, demasiado intensos, demasiado colocados. Unha xeración de camicaces.
Ipresionante traballo sobre esta poeta torturada ata o extremo do suicidio. A súa agonía foi prolongada e lenta e a súa dor debeu ser inmensa. Agora entendo algo da misteriosa condesa de Cortázar. Hai algo nesta personaxe histórica que Pizarnik traslada a si mesma. Cantas claves quedarán aínda por descifrar na obra de ambos? Como non houbo ninguén capaz de entrar no labirinto da súa soidade? A intensidade da percepción poética parece que fai mal combinado coa farmacopea. Pizarnik, Janis Joplin, Hendrix, demasiado intensos, demasiado colocados. Unha xeración de camicaces.
ResponderEliminar